വളപട്ടണം  പുഴ

വളപട്ടണം  പുഴ നിളയല്ല ,പെരുമയുടെ 
കോലായയില്‍  നിനക്കിടമില്ല , നിന്‍ പേര്
പന്തിരുകുലത്തിന്റെ നാള്‍വഴിയിലുള്‍ച്ചേര്‍ത്ത്
പല നാട്ടുശീലിന്റെ വാമൊഴിയില്‍ ചാലിച്ച് 
പകയുടെ , കരുത്തിന്റെ , ചോരയുടെ ചൂരുള്ള
കഥകള്‍ മെനഞ്ഞു കാറ്റത്തിടാനാളില്ല !

നിന്റെയുടലിന്‍ തളര്‍ച്ചയും , താഴ്ചയും
കണ്ടു നിശ്വാസമുതിര്‍ക്കുമുടയോരില്ല
വറുതിയില്‍ പൊള്ളുന്ന നിന്‍ മണല്‍ത്തിട്ടമേല്‍
വെറിപൂണ്ട വാക്കിന്‍ വിഴുപ്പാറ്റുവോരില്ല
ലഹരിയും കവിതയും കാമവും പെയ്തു നിന്‍
തീരത്തു സര്‍ഗവസന്തം വിടര്‍ത്തുവാന്‍

ആരുമേയില്ല , നീയൊരു  വെറും പുഴ , പക്ഷെ
നീ നീയാണ് , നേരാണ് , വളപട്ടണം പുഴേ ...!

ബ്രഹ്മഗിരിതന്‍ നെടും കോട്ടകള്‍ തീര്‍ത്ത
രോധങ്ങള്‍ തട്ടിത്തകര്‍ത്ത കാലം മുതല്‍ 
പെണ്‍കരുത്തിന്റെ കുതിപ്പും പ്രവേഗവും
ഉള്‍ഭയം തീണ്ടാത്ത വന്യ ലാവണ്യവും
കണ്ടു നടുക്കം മറച്ചു ,പ്രണയത്തിന്റെ
പൊയ് മുഖത്താല്‍ , കരിമ്പാറ തന്‍ പൌരുഷം !
താങ്ങുവാനെന്നുള്ള നാട്യത്തില്‍ ബന്ധനം
തീര്‍ക്കാന്‍ തുനിഞ്ഞ കരം തട്ടി മാററി നീ

അന്നുതൊട്ടിന്നോളമേറെസ്സഹിച്ചവള്‍ ,
തന്‍ ചോര മുക്കി ചരിത്രം രചിച്ചവള്‍ !

തന്‍ വഴിത്താരകള്‍ താന്‍ തന്നെ തീര്‍ത്തവള്‍ 
തന്നുള്ളിലേക്ക് മടങ്ങാന്‍ കൊതിച്ചവള്‍ ,

താങ്ങും  തണലുമില്ലാതെ പകച്ചനാള്‍
കണ്ണീരടക്കി ചിരിക്കാന്‍  പഠിച്ചവള്‍ ...!

പണ്ടു മരക്കലമേറി ദേശാന്തര
ഭൂമിക തേടി വന്നെത്തിയ കന്യ തന്‍
വംശ വൃക്ഷത്തിന്റെ വേരുകളൂന്നുവാന്‍
ഉള്‍ക്കരുത്തുറ്റ നാഭീതടം നല്‍കി നീ
വളഭന്റെ , നന്നന്റെ , വാമദേവന്റെ തേര്‍
വാഴ്ചകള്‍ ,  വീഴ്ചകളൊക്കെയും  കണ്ടവള്‍
ഏതു സംസ്കാര തടങ്ങള്‍ക്കു നീര്‍ വീഴ്ത്തി
ഏറെ നൂറ്റാണ്ടുകള്‍  പാലിച്ചു പോറ്റിയോ ,
ഇന്നതിന്‍ വൈകൃതഭാവങ്ങള്‍ കണ്ടു നിന്‍

ഉള്‍ത്തടം വിങ്ങുന്നുവെങ്കിലുമെപ്പൊഴും
അന്ത:സംഘര്‍ഷമടക്കി , നിസ്സംഗയായ്

ഏറ്റു വാങ്ങുന്നൊരു നാടിന്റെ കന്മഷം!

കെട്ട കാലത്തിന്റെ പാപ സങ്കീര്‍ത്തനം

ചുറ്റും മുഴങ്ങുന്നൊരന്ധകാരത്തിലും

വര്‍ത്തമാനത്തിന്റെ ബോധാന്തരങ്ങളില്‍

ആത്മവീര്യത്തിന്‍ കനല്‍ കാത്തു വെച്ചവള്‍ !

 നീ വെറും പുഴയല്ല  മഹിമ തന്‍ വറ്റാത്ത
നീരൊഴുക്കാണു  നീ, വളപട്ടണം പുഴേ ...!